Продолжение интересных отрывков из романа М. Ауэзова «Абай жолы».

Слова напутствия матери Абая перед его дорогой в Каркаралинск.

«Баласы атқа қонып, жүруге ыңғайланып, тiзесiн қымтай бергенде Ұлжан өзiнiң үлкен ақ саусақтарын жирен аттың жалына салды. Бiр нәрсе айтатын сияқты. Абай осыны аңғарып, анасының жүзiне қарағанда, Ұлжан бұған бiраз көз салып тұрып:

– Балам, үлкендер бiрде тату, бiрде араз бола беретiн. «Күндестiң күлi күндес» дегендi сен бiлмей-ақ қой. Бөжекеңдi көрген жерде сәлемiңдi түзу бер. Бiр кезде жақсы жақының едi. Кiм тентек, кiм мақұл? Қайдан бiлдiң? Әкең дұшпан десе, сен әдiл бол!

Жамандыққа кiм табылмайды дейсiн, жан ашырдан айрылма!– дедi».

Автор публикации: Аскар Калдыбаев